
"Szczęście jest jak kawa. Czasami zbyt gorzkie, zawsze ożywcze, a łapczywie pite - parzy."
NIESZCZELNOŚĆ
To kruchość albo odkładanie
na jakąś chwilę lub na potem
to wieczna walka w zdobywanie
istoty rzeczy za istotę
jak kropla cienka jak pergamin
ale się sączy wolno wzbiera
przesiąka dobijając granic
żeby zaistnieć tak jak teraz
to teraz taki złudny moment
gdy się wydaje że na zawsze
i można nagle coś z powrotem
albo że chociaż jakaś pamięć
nie zapamiętasz o czym miałbyś
pamiętać lecz to chyba lepiej
gdy wypłowieją stare skarby
istota rzeczy dni wyczerpie
niewielu ludzi o tym myśli
nie wiedząc co się dalej stanie
są tacy którym los uściślił
to piękne wspólne przeciekanie
KWESTIA DNI
Szkoda czasu.
Nie usłyszy migotań i cykań.
Zawróciła przy ostatnim schodku.
Blade policzki. Oczy osadzone głęboko.
Będzie trudniej zapomnieć.
Zawiesić wzrok.
Powiesić smutek.
Jest w książkach i wierszach.
Można je czytać jeszcze raz.
Próbować już na pewno nie.
Na nieszczęście to nie kwestia szczęścia.
Bardziej dni o niedopracowanej paraboli czasów.
Ciszy zbywanej milczeniem.
Jest krok przed tobą.
W swoich miejscach.
Wciąż uczy i wciąż się uczy.
Potem składa dłonie do modlitwy.
I już.
Zgrzeszone.
Wybaczone.
Rozgrzeszone.
Można żyć.
To nie czasu szkoda.
To czas szkodzi.
.jpg)



