top of page

Naj­większym więzieniem, w którym żyją ludzie jest strach przed tym, co po­myślą inni.

NIE OD NIE PYT

Wspomnienie zawsze mieszka obok

to nie daleko choć nie widać

dachy przykrywa szczelnie nocą 

neurony o istotę pyta

 

pamiętaj kto ci czas poświęcał

kto przelał pewność w twoje myśli

wystarczy że już czas się znęca

godziny gasi tak jak iskry

 

zapominanie tnie wspomnienia

nie wszystko dobrze ale lepiej

można być wdzięcznym za istnienia

albo świadomie cieszyć nie wiem

 

czasem skutecznie goją słowa

i można spojrzeć z innej strony

z czystym sumieniem podziękować

za to że było się spragnionym

 

nie mówią o tym słychać stale 

nie piszą ale kto myśl czyta

zna niewidzialnie wierne fale

nieodpowiedzi i niepytań

 
 

 

 

BYWANIE

 

Wiem że jesteś.  

Nie wiem czy możesz być trochę mniej.

Albo gdzieś pognać chmurą po niebie.

Bywać tylko czasami.

Jak wiara.

 

Wszystko jedno brudzi boży palec.

Wschody zadziwiają kolorem wrzosów.

Motyw końca wielobarwi.

Ostatni raz odwraca głowę w ciemność.

 

Pożegnasz.

Rozpoznałeś niezapowiedziane.

To umiejętność czytania z braku blasku w oczach.

Poczuła potrzebę.  Jak ty jej oddech na sobie.

 

Rozgryzasz kamienny księżyc.

Zapisz myśli zanim je zamalują.

Na czarno.

Na stałe.

 

Oznacz wiarygodność zamknięciem ust.

Mrugnięciem powiek. Momentami.

Przewlekłymi jak ból.

Magią przeczuć i poczuć.

 

Wtedy przestaniesz kłamać.

Że już nikt. Że nigdy więcej.

 

Jeśli nie całkiem dobrze to na pewno o niebo lepiej.

LEON GUTNER - Niemiłość - 16 Białe plamy
 

NOWA PŁYTA Z WIERSZAMI - Wygaszony płomień -  07 października 2024

A to synowe dzieła ! 

Zrzut ekranu 2023-02-03 174412.jpg

FOLLOW ME

  • Facebook Classic
  • Twitter Classic
  • c-youtube

© 2023 by Samanta Jonse. Proudly created with Wix.com

bottom of page